Ταλαντευόμενη μεταξύ ελπίδας και συντριβής, μια γυναίκα ζει μέσω τηλεφώνου τις τελευταίες στιγμές της ολέθριας σχέσης της με τον σύντροφό της, μία ημέρα προτού την εγκαταλείψει, για να παντρευτεί μιαν άλλη γυναίκα. Έργο εξαιρετικά επίκαιρο τη σημερινή εποχή που η γυναικεία φωνή πρέπει να εισακουστεί.
Το θεατρικό μονόπρακτο Η ανθρώπινη φωνή του Ζαν Κοκτώ (1930) είναι ένας εξομολογητικός μονόλογος με στοιχεία μελοδράματος που οδήγησε άλλες ανθρώπινες φωνές, από τον Πουλένκ έως τον Αλμοδόβαρ, να αντηχήσουν σε νεότερες καλλιτεχνικές παραληρηματικές περσόνες. Το ομώνυμο μουσικό έργο του Πουλένκ (1958), βασισμένο στο θεατρικό έργο του Κοκτώ, είναι ένα μονόπρακτο λυρικό δράμα για σοπράνο και ορχήστρα. Αρχικά γράφτηκε για φωνή και πιάνο και πλέον έχει καθιερωθεί ως ένα από τα επιβλητικότερα έργα στο διεθνές ρεπερτόριο του μουσικού θεάτρου του 20ού αιώνα. Η Ανθρώπινη φωνή παρουσιάζεται σε δύο ερμηνευτικές εκδοχές διαδοχικά, σε μία ενιαία παράσταση, στην οποία η δραματουργία του Κοκτώ ακολουθείται από τη μουσική δραματουργία του γάλλου μουσουργού Πουλένκ, αναδεικνύοντας τα δύο θεατρικά είδη και τον τρόπο που αλληλοσυμπληρώνονται. Η καταξιωμένη υψίφωνος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής Μαρία Κόκκα ενσαρκώνει την τραγική φιγούρα τόσο στη δραματική όσο και στη μουσική εκδοχή του έργου. Για την ερμηνεία της στη δραματική εκδοχή τιμήθηκε με το Α΄ Βραβείο στο 2ο Φεστιβάλ Θεατρικού Μονολόγου της AnasaArt στο Θέατρο Παραμυθίας (Ιούνιος 2019).
