Ο Ζαν-Μπατίστ Λυλλύ συνέθεσε το Τe Deum του, ένα μεγάλο μοτέτο για ορχήστρα και διπλή χορωδία, στα 1684. Τρία χρόνια αργότερα, θέλησε να το παρουσιάσει στον Λουδοβίκο ΧΙV, με αφορμή την ανάρρωσή του από τραυματισμό που είχε σε μάχη. Κατά τη διάρκεια πρόβας,  ο συνθέτης τραυμάτισε το πόδι του χτυπώντας το με ένα κοντάρι (το οποίο χρησιμοποιούσε για μπαγκέτα) σε βαθμό που έπαθε γάγγραινα και εντέλει πέθανε. Λίγα χρόνια μετά, ο Μαρκ-Αντουάν Σαρπαντιέ συνέθεσε το δικό του Τe Deum, σε ρε μείζονα, για να τιμήσει τη νίκη των στρατευμάτων του Λουδοβίκου σε μάχη κατά τη διάρκεια ενός από τους πολλούς πολέμους στους οποίους συμμετείχε η Γαλλία στα τέλη του 17ου αιώνα. Πρόκειται για το μακράν γνωστότερο από τα έξι μοτέτα που έγραψε ο συνθέτης, αν μη τι άλλο λόγω της ορχηστρικής εισαγωγής που όλοι αναγνωρίζουμε στο μουσικό σήμα της Eurovision. Πέρα από τα ανεκδοτολογικού ύφους στοιχεία, τα δύο αυτά Τe Deum, γραμμένα για χορωδίες, σολίστ και ορχήστρα, αντιπροσωπεύουν όσο τίποτε άλλο τον «χρυσό αιώνα» της Γαλλίας, με την απολυταρχία του Βασιλιά-Ήλιου στο απόγειό της, παράλληλα με το πνευματικό κίνημα που οδήγησε στο Διαφωτισμό και στη Γαλλική Επανάσταση. Την ίδια στιγμή, αποτελούν το απαύγασμα του γαλλικού μπαρόκ, στιλ που έχει τις δικές του, ξεχωριστές απαιτήσεις. Η Καμεράτα και ο Γιώργος Πέτρου, μέσα από πολύχρονη ενασχόληση και δουλειά σε βάθος, έχουν ξεκλειδώσει τα μυστικά αυτού του ιδιαίτερου μουσικού είδους, γεγονός που εγγυάται ότι τα έργα της συναυλίας θα ακουστούν στη μεγάλη αίθουσα του Μεγάρου με τον ήχο και τη μεγαλοπρέπεια που τους αρμόζει. Η ακρόαση προμηνύεται συναρπαστική!