Αν το πιάνο μπορεί κάποιες φορές να ακούγεται από μόνο του σαν μια ολόκληρη συμφωνική ορχήστρα, πόσο πλούσιο μπορεί να είναι, άραγε, το άκουσμα τεσσάρων πιάνων μαζί; Τέσσερις καταξιωμένοι πιανίστες, με αξιοζήλευτες επιδόσεις σε διεθνές επίπεδο, ενώνουν την πείρα, τη δεξιοτεχνία και την εκφραστικότητά τους παρουσιάζοντας ένα πανόραμα αγαπημένων έργων του συμφωνικού και οπερατικού ρεπερτορίου σε ευφάνταστες μεταγραφές για τέσσερα πιάνα. Όσο καλά κι αν γνωρίζει κανείς τα έργα αυτά στην πρωτότυπη εκδοχή τους, αξίζει να ανακαλύψει τις «αθέατες» πτυχές τους, όπως αυτές θα έρθουν στο φως μέσα από τον διαυγή και ευκρινή ήχο του πιάνου, και να βιώσει τη μετάπλασή τους από τους ταλαντούχους μουσικούς που την εμπνεύστηκαν, ανάμεσα στους οποίους ξεχωρίζει η μορφή του μεγάλου (και πρόωρα χαμένου) κύπριου πιανίστα Νικόλα Οικονόμου.  Τη βραδιά κλείνει το Μπολερό, που χορογράφησε ο Κωνσταντίνος Ρήγος για τo Μπαλέτo της ΕΛΣ ύστερα από πρόταση του Γιάννη Βακαρέλη, καλώντας μας να θυμηθούμε ότι το «μπολέρο» ήταν αρχικά ένας δραματικός και τεχνικά απαιτητικός χορός της Ισπανίας του 18ου αιώνα, με καστανιέτες.  

 

Σε συνεργασία με την Εθνική Λυρική Σκηνή

els- pianos

 

 

Εκπαιδευτικά προγράμματα για ενήλικες

7/10 Η μεταγραφή μουσικών έργων: συνομιλία με τον Αχιλλέα Γουάστωρ. Είσοδος ελεύθερη με δελτίο προτεραιότητας (ηλεκτρονική κράτηση)

23 & 24/10 Masterclass με τον Γιάννη Βακαρέλη. Είσοδος ελεύθερη με δελτίο προτεραιότητας (ηλεκτρονική κράτηση)

 

Δήλωση του Συπριέν Κατσαρή:

 

Αγαπητό κοινό της Αθήνας,
σας προσκαλώ να παρακολουθήσετε το κοντσέρτο που θα δώσουμε στις 6 Οκτωβρίου.

Στη βραδιά αυτή, με τίτλο «4 πιάνα», θα παίξω μαζί με τους διακεκριμένους συναδέλφους μου Γιάννη Βακαρέλη, Γιώργο-Εμμανουήλ Λαζαρίδη και Αχιλλέα Γουάστωρ, παρουσιάζοντας ένα πλούσιο πρόγραμμα με διασκευές γνωστών έργων.

Παίζουμε την Εισαγωγή από τον Ταγχόυζερ του Βάγκνερ, την Άνοιξη από τις 4 εποχές του Βιβάλντι διασκευασμένη από τον μεγάλο κύπριο μουσικό Νικόλα Οικονόμου, το Μπολερό του Ραβέλ, και δυο πανέμορφες διασκευές του Αχιλλέα Γουάστωρ  στην Κάρμεν και στον Ζορμπά.

Και βέβαια, ο Ζορμπάς  θυμίζει σε όλους μας τον φίλο Μίκη Θεοδωράκη, που ήδη μας λείπει πολύ. Συνεργάστηκα μαζί του αρκετές φορές, κι ήταν πάντα μια μοναδική εμπειρία.

Ελάτε και φέρτε μαζί και τους φίλους σας! Πείτε σε όσους δεν έχουν ξανακούσει κλασικά έργα ότι αυτό το κοντσέρτο θα το απολαύσουν, γιατί η μουσική μιλάει σε όλους μας.

Σας εύχομαι το καλύτερο, και ανακαλώ με μεγάλη συγκίνηση το πρώτο ρεσιτάλ που έδωσα στο Μέγαρο, 30 χρόνια πριν.