Τρεις μεγάλοι συνθέτες παλεύουν με τα φαντάσματα του παρελθόντος… Και από τη μουσική τους αναδύονται οι πιο μύχιες σκέψεις τους. Ο Λιστ σε προχωρημένη ηλικία μεταμορφώνει το νεανικό του πιανιστικό αριστούργημα Η κοιλάδα του Όμπερμαν συνδέοντάς το νοηματικά με την εξομολογητική ποίηση του Οβίδιου. Ο Σνίτκε μεταπλάθει το ερεβώδες Τρίο του για βιολί, βιόλα και τσέλο σε τρίο με πιάνο και το αφιερώνει στο γιατρό που δύο φορές του έσωσε τη ζωή. Ο Μέντελσον επιλέγει να κορυφώσει το φινάλε του δεύτερου Τρίο του αποθεώνοντας τον παλαιό λουθηρανικό ύμνο «Ιησού Χριστέ δόξα Σοι».
